Muzeum Archidiecezjalne w Krakowie

Muzeum Archidiecezjalne w Krakowie

Muzeum Archidiecezjalne w Krakowie

Początki Muzeum i jego Historia

Początki Muzeum dzieł sztuki sakralnej Krakowa i okolic wiążą się ściśle z dziejami obecnego Muzeum Katedralnego na Wawelu. W 1906 r. kard. Jan Puzyna powołał Muzeum Diecezjalne, jednocześnie wyznaczając na jego siedzibę dwa budynki na wzgórzu wawelskim.

W przededniu wkroczenia hitlerowców do Polski kard. Adam Sapieha zdecydował o przeniesieniu zbiorów do pałacu biskupiego w Krakowie (potem zaś dzieła trafiły do klasztoru dominikańskiego). Po wojnie dzieła na powrót znalazły się w budynkach wawelskich (pełniących funkcje magazynowe).

Z kolei Abp Karol Wojtyła w 1965 r. podniósł konieczność stworzenia stałej ekspozycji muzealnej. Na ten cel przeznaczył pomieszczenia klasztorne zakonu augustianów w Krakowie. Te jednak wymagały podjęcia szeregu prac adaptacyjno-remontowych, na które dopiero rozpoczęto zbiórkę funduszy. W 1972 r. kard. K. Wojtyła podjął dalsze kroki w tej sprawie.

Niejasna sytuacja związana zarówno z siedzibą Muzeum (Wawel – klasztor augustiański), jak i wciąż powracającą linią podziału zbiorów (katedra – archidiecezja) zaowocowała decyzją o utworzeniu dwóch niezależnych jednostek muzealnych. Ostatecznie kard. Franciszek Macharski na mocy dekretu z 1993 r. powołał do istnienia Muzeum Archidiecezjalne wyznaczając mu na siedzibę kamienice przy ul. Kanoniczej 19-21.

Uroczyste otwarcie Muzeum nastąpiło zatem dopiero 5 maja 1994 r. Trzeba także pamiętać, że cały okres powstawania Muzeum odbywał się w poprzednim systemie, gdzie władze komunistyczne przeciwne były jakimkolwiek działaniom podejmowanym przez Kościół.

Najnowsza historia Muzeum

Muzeum Archidiecezjalne od 2005 r. – za sprawą dekretu abp Stanisława Dziwisza – nosi imię kard. Karola Wojtyły, gdyż znaczna część zbiorów poświęcona jest Papieżowi.